آموزش چیز عجیبی است.
میتواند انسان درون ما را زنده کند.
و میتواند انسان درون ما را زنده به گور کند.
بسته به اینکه ما:
آموزش را شیوه ای برای یادگرفتن و نگاه کردن به دنیا بدانیم یا یک سیستم رسمی حرفه ای که قرار است آموخته های ما را تأیید کند.
یکی از راه های ابراز و کنترل و مدیریت خشم, نوشتن ناراحتی ها و درد و رنج ها بر روی کاغذ است.
تحقیقات دانشگاه هاروارد نشان می دهد که نوشتن و جدا کردن هیجانات از خود می تواند تا حد زیادی شما را آرام و هوش هیجانی شما را نیز افزایش دهد. زیرا باعث آگاهی هر چه بیشتر شما از احساسات تند و هیجانات منفی تان می شود.
بنابر این یکی از بهترین راههای کنترل و مدیریت خشم این است که برگه ای بردارید و هر آنچه دل تنگت میخواهد روی کاغذ بنویسید. وقتی که شروع به نوشتن کردید تا ۱۰ الی ۱۵ دقیقه دست از روی کاغذ برندارید. یکسره بنویسید و بنویسید و بنویسید. شما در این روش آزاد هستید هر آنچه دلتان میخواهد بگویید و بگویید و بگویید. به هیچ عنوان خودسانسوری نکنید. با همه وجودتان حرف بزنید. حتی اگر حرف زشت و رکیکی خواستید بنویسید. خودتان را کاملا خالی کنید.
بعضی روزها تو زندگی آدم خیلی متفاوت و خاص تر از روزهای دیگه هستند آدم نمیدونه خوشحال باشه از این که همه به یادش هستن یا از اینکه تند تند مثل برق و باد دارن روزهای عمرش میگذرن و هنوز نتونسته خیلی از کارهایی که دلش می خواسته انجام بده رو عملی کنه یا خیلی از آرزو هایی رو که هنوز بهش نرسیده. مثل امروز ، اول صبح با صدای زنگ پیامک بانک ملت و همراه اول ، کمی بعد با صدای زنگ تلفن ،کمی بعد با صدای زنگ پیامک بانک پارسیان و مهر و کمی بعد تر باصدای زنگ تلفن همراه از خواب بیدار شدم و این گونه است که در این روزهای خاص متوجه میشوی که تنها نیستی و هنوز افرادی هستن که به یادت هستن حتی بانک ها و...امیدوارم بتوانیم در زندگی آن گونهای با یکدیگر رفتار کنیم که در روزهای خاص و مهم زندگیمان از ما یاد کنن تا بدانیم در این دنیای پهناور تنها نیستیم. زاد روز متولدین اردیبهشت ماه فرخنده باد.
آئینهً اندیشه نمایی تو معلم
بخشنده ترین بعد ِ خدایی تو معلم
در رهگذر ِ شب زدگان مشعل ِ نوری
بر گمشدگان ً راهنمایی تو معلم
از طایفهً علمی و از مردم ِ ایثار
افرشتهً بی چون وچرایی تو معلم
بر لوح ِ سخن سنجی ِ تو حرف ِ کجی نیست
عاری ز ِ کژی ها و خطایی تو معلم
ما کودک ِ کم تجربهً طالب ِ علمیم
بر چشم ِ طلب پرده گشایی تو معلم
در حافظهً زیرک ِ دیروز ِ زمانه
جاوید ترین رمز بقایی تو معلم
ای مالک ِ گنج ِ هنر و دانش و تقوا
ازتهمت ِ ایام رهایی تو معلم
بر خامشی ِ نان صفت ِ نسل ِ حقارت
آزاده ترین بانگ ِ رسایی تو معلم
معمار مرمتگر ِ اذهان ِ کج اندیش
کج بین شدگان را تو دوایی تو معلم
چونت بسرایم که سزاوار ِ تو باشد
کان ِ کرم و کاخ ِ صفایی تو معلم
روز معلم بر تمامی آموزگاران زحمت کش و دلسوز فرخنده باد. جا داره یادی کنم از آموزگاران و اساتیدی که هیچ گاه یاد و خاطره آن ها از ذهنم پاک نمیشه امیدوارم هر کجا هستند شاد و سلامت باشند (سرکار خانم شهین دهقان ، طلعت حسامی وسلطانی معلمان دوره ابتدایی سرکار خانم جنت ناظم ،دباغ و حسینی معلمان دوره راهنمایی سرکار خانم مینا علوی و هدایی معلمان دوره دبیرستان و اساتید محترم دانشگاه جناب آقای دکتر طالبیان ، جناب آقای اسدی،جناب آقای دکتر ادیب نژاد و صراف) تک تک این گل ها تقدیم به وجود پر مهرشان.
قلمم راست بایست!
واژه ها, گوش به فرمان قلم!
همگی نظم بگیرید!
مودب باشید!
صاحب شعر عزیزی است به نام پدر
آنقَدَر وسوسه دارم بنویسم که نگو...
پدر ای یاد تو آرامش من ...!
همه دنیا به کنار, تو که باشی پدر!
دست و دلبازترین شاعر این منطقه ام
آن قَدَر واژه به پای تو بریزم که نگو ...
گر چه از دور ولی، دست تو را میبوسم
نه شعار است ،نه حرف!
آن قَدر خاک کف پای تو هستم که نگو
تقدیم به تمام پدران عزیز و مهربان به خصوص پدر عزیزخودم پیشاپیش روزتان مبارک.