موبوفوبیا چیست؟

«موبوفوبیا» (Mobophobia) به معنای بروز استرس و اضطراب شدید به هنگام نداشتن آنتن، قطع تماس، قطع ارتباط با اینترنت، تمام شدن شارژ باتری و از همه بدتر جا گذاشتن یا گم کردن تلفن همراه است. همچنین از این بیماری با نام «نوموفوبیا» (nomophobia) یا (No-Mobile-Phone phobia) به معنای «ترس نبود تلفن همراه» یاد می شود.
تحقیقات نشان می دهد که حدود ۸۰ درصد از مردم به اشتباه حس می کنند که گوشی آنها در جیب می لرزد و ۳۰ درصد به اشتباه حس می کنند که گوشی آنها زنگ می زند. ۸۰ درصد از افراد بین ۱۸ تا ۲۴ سال شب با گوشی می خوابند و یا والدینی که تمایل بیشتری به استفاده از تلفن همراه دارند بیشتر در ارتباط با فرزندانشان دچار مشکل می شوند. همه اینا بخش هایی از این بیماری فراگیر است.
یک فرد عادی به طور معمول در شبانه روز حدود ۱۱۰ بار گوشی خود را چک می کند در حالی که فرد مبتلا به موبوفوبیا حدود ۹۰۰ بار در شبانه روز این کار را می کند. اگر می خواهید از عمق پیشرفت این بیماری مطلع شوید باید بدانید که ۹۵ درصد از مردم ساعات قبل خواب را مشغول پیامک زدن یا جست و جو در اینترنت هستند. و یا از هر چهار نفر یک نفر به هنگام خواب گوشی خود را در حالت سکوت نمی گذارد.طبق تحقیقات صورت گرفته از هر دو نفر یک نفر اگر نصف شب بدون هیچ دلیلی از خواب بیدار شوند اول به سراغ گوشی می روند و آن را چک می کنند.
«رینگ ژایتی» یا اضطراب ناشی از شنیدن صدای زنگ حالتی دیگر از اضطراب است که باعث می شود شما مرتب به صفحه گوشی خود نگاه کنید تا هیچ تماس، پیام، هشدار و هیچ اتفاق تازه ای بر روی گوشی خود را از دست ندهید. از نشانه های وابستگی به تلفن همراه می توان از استفاده مکرر از تلفن همراه برای از بین بردن حس ناراحتی، غم و اندوه و استرس نام برد.
از علائم شاخص این بیماری ها اضطراب، تغییرات تنفسی، لرزش، عرق کردن، آشفتگی، سردرگمی و افزایش ضربان قلب است. و البته از علائم عاطفی این بیماری می توان به افسردگی، وحشت، ترس، وابستگی، اعتمادبه‌نفس پایین و احساس تنهایی اشاره کرد.
اگر فکر می کنید به این بیماری دچار هستید باید بدانید راه درمان آن خوددرمانی است!
«موبوفوبیا» (Mobophobia) به معنای بروز استرس و اضطراب شدید به هنگام نداشتن آنتن، قطع تماس، قطع ارتباط با اینترنت، تمام شدن شارژ باتری و از همه بدتر جا گذاشتن یا گم کردن تلفن همراه است. همچنین از این بیماری با نام «نوموفوبیا» (nomophobia) یا (No-Mobile-Phone phobia) به معنای «ترس نبود تلفن همراه» یاد می شود.
تحقیقات نشان می دهد که حدود ۸۰ درصد از مردم به اشتباه حس می کنند که گوشی آنها در جیب می لرزد و ۳۰ درصد به اشتباه حس می کنند که گوشی آنها زنگ می زند. ۸۰ درصد از افراد بین ۱۸ تا ۲۴ سال شب با گوشی می خوابند و یا والدینی که تمایل بیشتری به استفاده از تلفن همراه دارند بیشتر در ارتباط با فرزندانشان دچار مشکل می شوند. همه اینا بخش هایی از این بیماری فراگیر است.
یک فرد عادی به طور معمول در شبانه روز حدود ۱۱۰ بار گوشی خود را چک می کند در حالی که فرد مبتلا به موبوفوبیا حدود ۹۰۰ بار در شبانه روز این کار را می کند. اگر می خواهید از عمق پیشرفت این بیماری مطلع شوید باید بدانید که ۹۵ درصد از مردم ساعات قبل خواب را مشغول پیامک زدن یا جست و جو در اینترنت هستند. و یا از هر چهار نفر یک نفر به هنگام خواب گوشی خود را در حالت سکوت نمی گذارد.طبق تحقیقات صورت گرفته از هر دو نفر یک نفر اگر نصف شب بدون هیچ دلیلی از خواب بیدار شوند اول به سراغ گوشی می روند و آن را چک می کنند.
«رینگ ژایتی» یا اضطراب ناشی از شنیدن صدای زنگ حالتی دیگر از اضطراب است که باعث می شود شما مرتب به صفحه گوشی خود نگاه کنید تا هیچ تماس، پیام، هشدار و هیچ اتفاق تازه ای بر روی گوشی خود را از دست ندهید. از نشانه های وابستگی به تلفن همراه می توان از استفاده مکرر از تلفن همراه برای از بین بردن حس ناراحتی، غم و اندوه و استرس نام برد.
از علائم شاخص این بیماری ها اضطراب، تغییرات تنفسی، لرزش، عرق کردن، آشفتگی، سردرگمی و افزایش ضربان قلب است. و البته از علائم عاطفی این بیماری می توان به افسردگی، وحشت، ترس، وابستگی، اعتمادبه‌نفس پایین و احساس تنهایی اشاره کرد.
اگر فکر می کنید به این بیماری دچار هستید باید بدانید راه درمان آن خوددرمانی است!

لحظاتی آرامش‌بخش

لحظاتی آرامش‌بخش در کنار زاینده‌رود به همراه آوای دل‌انگیز پرندگان.

پروردگارا آرامش و آسایش را از زندگی‌مان دور مگردان.

جنون سلفی، به‌زودی یک اختلال روانی شناخته می‌شود!

گروهی از متخصصان آسیب‌شناسی و روانشناسان در روسیه معتقدند که با بالا رفتن تب سلفی به زودی اعتیاد به این کار در گروه اختلالات روانی قرار خواهد گرفت.

این متخصصان می‌گویند: جنون فزاینده سلفی گرفتن به زودی به نوعی اعتیاد آسیب‌شناسی منجر خواهد شد و این اعتیاد باید به عنوان یک اختلال روانی در نظر گرفته شود. با افزایش جنون عکس گرفتن از خود یا همان سلفی و انتشار عکس‌ها روی سایت‌های اجتماعی، فرد عملا خود را در معرض گرایش به خودشیفتگی قرار می‌دهد.

روانشناسان روسی با استناد به این واقعیت، اکنون این موضوع را مورد بحث و مذاکره قرار داده‌اند و ادعا می‌کنند که سلفی گرفتن نه تنها نشانه‌ای از پایین بودن اعتماد به نفس و خودبینی است بلکه در موارد شدید حتی می‌تواند به بیماری تبدیل شود.
-
به اعتقاد روانشناسان روسی، همانگونه که اعتیاد به اینترنت در فهرست بیماری‌های روانی دسته‌بندی می‌شود، این تشخیص در مورد اعتیاد به بازی‌های آنلاین،‌ شبکه‌های اجتماعی یا عکس سلفی نیز صدق می‌کند. این روانشناسان همچنین تاکید کردند که افراد جوان در گروه سنی 13 تا 30 سال و عمدتا دختران، بیشتر مستعد ابتلا به «جنون سلفی» هستند.

"تخت پروکروستس"

در اساطیر یونان باستان، از شخصیتی به نام پروکروستس نام برده شده است ...

او همه مسافرانی که قصد ورود به آتن را داشتند، روی تختی می خواباند و اگر مسافری، کوتاه تر از اندازه تخت بود، آنقدر او را می کشید تا اندازه شود یا اگر هم بلندتر بود پاها یا دستهایش را قطع می کرد!
*از نظر پروکروستس تنها اشخاصی درست و کامل بودند که به اندازه تخت او بودند!
داستان این تخت داستان هر روز زندگی ماست...
در حقیقت تک تک ما آدم ها که خود را جزو افراد روشن و باسواد می دانیم، دیگران را با تخت پروکروستس خود می سنجیم ...
تختی که ابعادش اعتقاد، باور، ثروت، قدرت، زیبایی و... است!
اگر فردی در این چهارچوب قرار نگیرد، نه تنها باعث افتخار نیست; بلکه ما به عنوان یک آدم بازنده، بی عرضه و بی کفایت به او نگاه می کنیم و آنقدر او را می کشیم یا له می کنیم، تا از اندازه و فرم واقعی خودش خارج شود و طبق سلیقه و قضاوت ما شود...
آنگاه که چیزی از خود واقعی اش نماند، تازه به او افتخار می کنیم... !
داستان آن تخت، روایت قالب های ذهنی و پیش داوری های ماست.