شهامت کاربردهای فراوانی در درمان دارد ، بیش تر از هر چیز ، در مشکلات میان فردی یا ارتباطی و نیز برای کنار امدن با اضطراب . شهامت ما را به سوی خودشکوفایی می برد. در تعریف شهامت یعنی بتوانیم با توجه به حقوق خود به عنوان یک فرد ، نظر بدهیم و رفتار کنیم و به همین صورت به حقوق دیگران نیز احترام بگذاریم . نمونه هایی از این حقوق عبارتند از ابراز احساسات و افکار و «نه گفتن بدون احساس گناه» و نیز احترام به حقوق دیگران در همین موارد . می توان گفت برای درجات مختلف شهامت ، چهار شیوه ی رفتار قابل تشخیص است :
پرخاشگرانه : بی توجهی شدید به حقوق دیگران به صورت آشکار
متقلبانه : بی توجهی به حقوق دیگران به شکلی نامحسوس
منفعلانه : بی توجهی به حقوق خود
با شهامت : توجه به حقوق خود و دیگران
اصل اساسی با شهامت بودن بالا بردن آزادی انتخاب است نه تحمیل یک آیین تازه .
مهارت های شهامت ورزی معمولا عبارتند از نه گفتن ، درخواست کردن ، تمجید کردن و تمجید شنیدن ، انتقاد کردن و انتقاد شنیدن و پرورش و حفظ عزت نفس .
البته باز هم لحن صدا و وضعیت بدن ، به گونه ای غیر کلامی میزان شهامت افراد را آشکار می کند .