اگر...

به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر سفر نکنی، اگر کتاب نخوانی
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی
اگر از خودت قدردانی نکنی
به آرامی آغاز به مردن می کنی 
زمانی که خودباوری را در خودت بکشی
وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند
به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر برده ی عادات خویش شوی
اگر همیشه از یک راه تکراری بروی...
اگر روزمره گی را تغییر ندهی 
اگر رنگ های متفاوت به تن نکنی
یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی
تو به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر از شور و حرارت از احساسات سرکش
و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وا می دارد...
وضربان قلبت را تندتر می کنند
دوری کنی... تو به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر هنگامی که با شغلت،
یا عشقت شاد نیستی ، آن را عوض نکنی 
اگر برای مطمئن در نا مطمئن خطر کنی
اگر ورای رویاها نروی
اگر به خودت اجازه ندهی که حداقل یکبار در تمام زندگی ات ورای مصلحت اندیشی بروی...
امروز زندگی را آغاز کن! امروز مخاطره کن! امروز کاری کن! نگذار به آرامی بمیری!
(شاد زیستن را فراموش نکن)
«پابلونرودا ، ترجمه شاملو»