آموخته‌هاى من
روزنوشتههاآموختههاى من
روزنوشتههاروزانهها
همه- مدیر جوان
- مترسنج
- دلنوشته های یک بازنشسته دلنوشته های یک بازنشسته جهانمردی شهرضا
- شعبانعلی
- جوگیریات
- سکوت
- من و جنگ
- یاد دوست
- تارنوشت نوشتههای حامد قنادی پیرامون رایانه، زبان پارسی، تاریخ و فرهنگ ایرانی
- دیدار آشنا
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اردیبهشت 1395 2
- فروردین 1395 1
- بهمن 1394 1
- دی 1394 3
- آذر 1394 4
- آبان 1394 3
- مهر 1394 3
- شهریور 1394 10
- مرداد 1394 10
- تیر 1394 10
- خرداد 1394 12
- اردیبهشت 1394 12
- فروردین 1394 11
- اسفند 1393 31
- بهمن 1393 27
- دی 1393 21
- آذر 1393 15
- آبان 1393 17
- مهر 1393 13
- شهریور 1393 37
- مرداد 1391 3
آمار : 66423 بازدید
Powered by Blogsky
آرزو
تا دیروز فکر می کردم آرزوی آدم ها به داشتن خونه، ماشین،زیبایی،احترام ،آسایش،مقام، قدرت،عشق،سفر، ثروت و ...
ختم میشه ولی امروز فهمیدم ،گاهی بالا رفتن از یک پله و نبود بالابر تبدیل به یک آرزو میشه.
آسیه یوسفیان
یکشنبه 2 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 05:47 ب.ظ
واقعنم همین طوره...
کاش قدر داشته هامونو میفهمیدیم...