آموخته‌هاى من

روزنوشته‌ها

آموخته‌هاى من

روزنوشته‌ها

اگر نوازش نشوی، مخت می پکد!

نوزادانی که پس از تولد برای مدتی طولانی از آغوش محروم می گردند، رفته رفته دچار افت روحی غیرقابل جبرانی می شوند و چه بسا سرانجام با ناراحتی های روانی ناشی از آن از پا درآیند. زندان انفرادی از جمله تنبیهاتی است که حتی زندانیانی که در برابر شکنجه سخت و مقاوم بوده اند، از آن وحشت دارند، این یکی از روش های معروف برای واداشتن به همکاری سیاسی است. آنچه را تاکنون در اینجا بیان شد می توان در این عبارت خلاصه کرد:« اگر نوازش نشوی، مُخت می پُکد»
یک هنرپیشۀ سینما ممکن است نیاز داشته باشد در هفته صدها تشویق و نوازش از دوستداران گمنام دریافت کند تا مُخش به اصطلاح نپُکد، در حالی که سلامت جسمی و روانی یک دانشمند احتمالاً تنها مستلزم دستی است که استادی سرشناس سالی یکبار محض تشویق به پشتش بنوازد. بنابراین نوازش ر ا می توان واحد اساسی عمل اجتماعی نامید. تبادل نوازش ها رفتار متقابلی را تشکیل می دهد که واحد آمیزش اجتماعی است.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد